سلام علی ال یاسین

چون جان شیرین جسم او در بر گرفتند
یک بوسه از ان لاله پرپر گرفتند

یکباره از عمق کفن اهى بر آمد
با ناله بیرون دستهاى مادر آمد

در قلب شب ، خورشید خاموش مدینه
بگذاشت روى هر دو ماهش را به سینه